سوره بقره آیه 22 (تفسیر و اطلاعات آماری این آیه)

آخرین مطالب

امکانات وب

سوره بقره آیه 22 (تفسیر و اطلاعات آماری این آیه)

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا

لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّـهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ

ترجمه:

آن كس كه زمين را بستر شما، و آسمان )جو زمين) را همچون سقفى بالاى سر شما قرار داد;

و از آسمان آبى فرو فرستاد; و به وسيله آن، ميوه ها را پرورش داد; تا روزى شما باشد،

بنابراين، براى خدا همتايانى قرار ندهيد، در حالى كه مى دانيد (هيچ يك از آنها، نه شما را

آفريده، و نه روزى مى دهند).

تفسیر:

در این آیه مثل آیه قبل قسمت ديگرى از نعمت هاى بزرگ خدا كه مى تواند انگيزه شكرگزارى

باشد، اشاره كرده، نخست از آفرينش زمين سخن مى گويد: همان خدائى كه زمين را بستر

استراحت شما قرار داد.

اين مركب راهوارى كه شما را بر پشت خود سوار كرده و با سرعت سرسام آورى در اين

فضا به حركات مختلف خود ادامه مى دهد، بى آن كه كمترين لرزشى بر وجود شما وارد كند،

يكى از نعمت هاى بزرگ او است. نيروى جاذبه اش كه به شما اجازه حركت، استراحت و

ساختن خانه و لانه و تهيه باغ ها، زراعت ها و انواع وسائل زندگى مى دهد، نعمت ديگرى

است. هيچ فكر كرده ايد اگر جاذبه زمين نبود در يك چشم بر هم زدن همه ما و همه خانه هاى

وسائل زندگى مان بر اثر حركت دورانى زمين به فضا پرتاب و در فضا سرگردان مى شد؟!

تعبير به: فراش (بستر استراحت) چه تعبير زيبائى است، فراش، نه تنها مفهوم آرامش،

آسودگى خاطر و استراحت را در بر دارد كه گرم و نرم بودن و در حد اعتدال قرار داشتن نيز

در مفهوم آن افتاده است.

پس از آن، به نعمت آسمان مى پردازد و مى گويد: آسمان را همچون سقفى بر بالاى سر شما

قرار داد.

کلمه بِنَاءً با توجه به لَكُمُ بيانگر آن است كه آسمان به نفع انسان بالاى سر او بنا شده است، طبعاً

همچون سقف. شايد اين تعبير، براى بعضى از كسانى كه به وضع ساختمان آسمان و زمين از

نظر هيئت امروز آشنا هستند عجيب بيايد كه اين سقف چگونه است و كجاست؟ میتوانید به پست

درباره سماء مراجعه کنید

بعد از آن به نعمت باران پرداخته مى گويد: و از آسمان آبى نازل كرد.

اما چه آبى؟ حيات بخش، زندگى آفرين، و مايه همه آبادى ها و شالوده

همه نعمت هاى مادى.

امام سجاد على بن الحسين)ع) در تفسير اين آيه راجع به نزول باران از

آسمان بيان جالبى فرموده كه ذيلاً مى خوانيد: خداوند باران را از آسمان

نازل مى كند تا به تمام قله هاى كوه ها، تپه ها و گودال ها و خلاصه تمام

نقاط مرتفع و هموار برسد (و همگى بدون استثناء سيراب گردند) و آن را

دانه، دانه، نرم و پى در پى گاهى به صورت دانه هاى درشت و گاهى

قطره هاى كوچك تر قرار داد، تا كاملاً در زمين فرو رود، و سيراب گردد، و

آن را به صورت سيلابى نفرستاد تا زمين ها، درختان، مزارع و ميوه هاى

شما را بشويد و ويران كند.

قرآن، سپس به انواع ميوه هائى كه از بركت باران و روزى هائى كه نصيب

انسان ها مى شود اشاره كرده چنين مى گويد: خداوند به وسيله باران،

ميوه هائى را به عنوان روزى شما از زمين خارج ساخت.

اين برنامه الهى كه از يكسو، رحمت وسيع و گسترده خدا را بر همه

بندگان مشخص مى كند، و از سوى ديگر، بيانگر قدرت او است كه چگونه از آب بى رنگ صدهزاران رنگ از ميوه ها و دانه هاى غذائى با خواص

متفاوت براى انسان ها، و همچنين جانداران ديگر، آفريده، يكى از زنده ترين

دلائل وجود او است لذا بلافاصله اضافه مى كند: اكنون كه چنين است

براى خدا شريك هائى قرار ندهيد در حالى كه مى دانيد.

آرى همه شما مى دانيد اين بت ها و شركاى ساختگى، نه شما را آفريده

اند نه روزى مى دهند، و نه كمترين مواهب شما از ناحيه آنها است، پس

چگونه آنها را شبيه خدا مى دانيد.

تعداد کلمات در آیه 22 سوره بقره 25 کلمه

الَّذِي	جَعَلَ	لَكُمُ	الْأَرْضَ	فِرَاشًا
وَ	السَّمَاءَ	بِنَاءً	وَأَنزَلَ	مِنَ
السَّمَاءِ	مَاءً	فَأَخْرَجَ	بِهِ	مِنَ
الثَّمَرَاتِ	رِزْقًا	لَّكُمْ	فَلَا	تَجْعَلُوا
لِلَّـهِ	أَندَادًا	وَ	أَنتُمْ	تَعْلَمُونَ